Ο μόλυβδος είναι μια τοξική ουσία που μπορεί να πάρει το παιδί χωρίς να γίνει αντιληπτό. Αντίθετα με ό,τι πιστεύεται, δηλητηρίαση από μόλυβδο δεν προκαλεί το απλό μολύβι, που είναι στην πραγματικότητα ο ακίνδυνος γραφίτης ενώ δεν υπάρχει τοξική ουσία στην εξωτερική επιφάνεια του μολυβιού. Η δηλητηρίαση από μόλυβδο προκαλείται όταν το παιδί τρώει είτε ξύσματα μπογιάς τοίχων που περιέχουν μόλυβδο, είτε χώμα μολυσμένο από το στοιχείο αυτό.
Προκαλείται ακόμη με την αναπνοή μολυσμένου από μόλυβδο αέρα ή με την κατανάλωση νερού που διοχετεύεται με αγωγούς που έχουν εσωτερική επικάλυψη μολύβδου. Τα άτομα επίσης που εργάζονται σε βενζινάδικο μπορεί ακόμη και στα ρούχα τους να έχουν εναποθέσεις μολύβδου σε υψηλές συγκεντρώσεις.
Μόλις το 1977 απαγορεύτηκε η πρόσμιξη μολύβδου στις βαφές, επομένως είναι δυνατόν σε παλαιότερα σπίτια να υπάρχουν υπολείμματα μολύβδου στη μπογιά των τοίχων και των κουφωμάτων σε πόρτες και παράθυρα. Με τον καιρό η μπογιά πέφτει στο πάτωμα σε μορφή σκόνης. Τα νήπια μπαίνουν στο πειρασμό και η περιέργεια θα τα οδηγήσει να δοκιμάσουν ή να φάνε τα μικρά αυτά φυλλαράκια βαφής. Ακόμα κι αν δεν φάνε σκόπιμα το υλικό αυτό η σκόνη μπορεί να μείνει στα χέρια τους και από εκεί να περάσει στη τροφή τους. Ο μόλυβδος που παίρνει το παιδί σιγά-σιγά αθροίζεται στο σώμα του. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό για μεγάλο χρονικό διάστημα όμως τελικά θα βλάψει τα εσωτερικά όργανα συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφάλου. Μια ελαφριά δηλητηρίαση μπορεί να προκαλέσει ήπιες διαταραχές στη μάθηση του παιδιού, μια σοβαρότερη όμως συνοδεύεται κατά κανόνα από μόνιμη σωματική και διανοητική καθυστέρηση. Μπορεί όμως να προκαλέσει διαταραχές στο στομάχι και το έντερο, αναιμία, κώφωση και καθυστέρηση στην καθ΄ύψος αύξηση του σώματος. Βάσει νεότερων δεδομένων ο μόλυβδος, ακόμη και σε μικρές ποσότητες, προκαλεί σοβαρές βλάβες στον εγκέφαλο των παιδιών που είναι σε μεγάλο βαθμό μη αναστρέψιμες.
Πρόληψη
Μπορείτε να εξασφαλίσετε ότι το παιδί σας θα σταματήσει να καταπίνει μόλυβδο αν εξαλείψετε τις πηγές όπου υπάρχει το στοιχείο αυτό, δηλαδή τις βαφές. Αν ζείτε σε παλιό σπίτι, βάψτε το ξανά, επισκευάστε τις ρωγμές στους τοίχους και τα ταβάνια και αφαιρέστε όλα τα ίχνη της παλιάς βαφής. Θα πρέπει όλες οι επιφάνειες που είναι βαμμένες με χρώματα που περιέχουν μόλυβδο είτε να σφραγιστούν με στρώμα γύψου είτε να αποξεστεί η παλιά μπογιά (με προσοχή όμως και από εξειδικευμένο συνεργείο για να μη διασπαρεί παντού η σκόνη). Μπορείτε να κάνετε το παιδί λιγότερο ευάλωτο στη δηλητηρίαση αν του εξασφαλίσετε διαιτολόγιο χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Το ασβέστιο και ο σίδηρος μειώνουν τις ποσότητες μολύβδου που κατακρατούνται και απορροφώνται από το έντερο.
Θεραπεία
Τα παιδιά που έχουν δηλητηριασθεί από μόλυβδο εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα μόλις φτάσουν στη σχολική ηλικία. Τότε παρουσιάζουν δυσκολία στη μάθηση ή γίνονται υπερβολικά δραστήρια. Με τον ετήσιο έλεγχο των επιπέδων στο αίμα εξετάζεται ο βαθμός δηλητηρίασης από το μόλυβδο. Αν η βλάβη είναι σοβαρή χρειάζεται ειδική θεραπεία που δεσμεύει το μόλυβδο στο αίμα και αυξάνει την ικανότητα του οργανισμού να τον αποβάλλει καθώς και ειδική σχολική εκπαίδευση. Παρόλα αυτά είναι ακόμη άγνωστο αν μπορεί να ανατραπούν οι συνέπειες της δηλητηρίασης, σίγουρα όμως μπορεί να προληφθεί η επιδείνωση της κατάστασης.
