Συχνά η διατροφή των ηλικιωμένων είναι πηγή μεγάλης ανησυχίας· κι αυτό γιατί διάφορα προβλήματα (σωματικές ασθένειες, προβλήματα με τα δόντια, κατάθλιψη ή άνοια) έχουν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της δυνατότητας και της κρίσης όσον αφορά την πρέπουσα διατροφή. Συχνά συμπτώματα όπως απώλεια βάρους, απώλεια προσανατολισμού, απώλεια όρεξης, ακόμη και λήθαργος αποδίδονται σε διάφορες αιτίες, αλλά δεν μας περνά από το μυαλό η πιθανότητα να οφείλονται σε κακή διατροφή.
Παρακάτω παραθέτουμε τις πιο συχνές περιπτώσεις:
Ο ηλικιωμένος σταματά να τρώει φρούτα, λαχανικά ή κρέας επειδή έχει πρόβλημα να τα μασήσει ή να τα καταπιεί
Αυτό που κάνουμε πριν απ’ όλα είναι να πάει στον οδοντίατρο για ένα τσεκ απ στα δόντια. Επιπλέον, μπορεί να κατευθυνθεί σε τροφές πιο μαλακές όπως όσπρια ή φακές σε σούπα, αυγά, αλεσμένο κρέας, φρούτα σε κονσέρβα και χυμούς.
Αυξημένη δυσκοιλιότητα
Στην περίπτωση αυτή ο ηλικιωμένος πρέπει να πίνει περισσότερα υγρά, τουλάχιστον 6 – 8 ποτήρια νερό την ημέρα. Η καφεΐνη και το αλκοόλ δεν υπολογίζονται στην ποσότητα αυτή, διότι δημιουργούν αυξημένη απώλεια υγρών. Πρέπει να καταναλώνει φυτικές ίνες από φρούτα και λαχανικά. Επίσης σημαντικό μέρος της διατροφής του να στηρίζεται σε δημητριακά ολικής αλέσεως (ψωμί ολικής αλέσεως, ζυμαρικά, νιφάδες δημητριακών, ρύζι με τη φλούδα του).
Έλλειψη ενδιαφέροντος για το φαγητό
Συχνά το φαγητό παύει να έχει τις πολλαπλές διαστάσεις του παρελθόντος: παύει να είναι ένα κοινωνικό γεγονός, από τη στιγμή που ο ηλικιωμένος πρέπει να τρώει μόνος του· το μαγείρεμα και τα ψώνια είναι δύσκολα λόγω φυσικής αδυναμίας· η ποικιλία στο φαγητό μειώνεται δραματικά λόγω οικονομικών προβλημάτων· η κατάθλιψη της τρίτης ηλικίας οδηγεί τον ηλικιωμένο μέχρι και την πλήρη άρνηση του φαγητού.
Στα προβλήματα αυτά η λύση συγκεκριμενοποιείται σε κάθε άτομο ξεχωριστά και στους οικείους του. Καλό όμως είναι οι οικείοι να βοηθήσουν τον ηλικιωμένο: ψωνίζοντας αντί γι’ αυτόν, μαγειρεύοντάς του ή τρώγοντας μαζί του μια φορά κάθε τόσο είναι κάποιες λύσεις.
